|
معلم خوب کسی است که : متواضع و فروتن باشد و از کبر و عجب پرهيز نمايد و از انجام اموري که در عهده و توانايي او نيست خودداري کند . واز فراگرفتن چيزي که نميداند استنکاف ننما يد و تصنٌع و صحنه سازي نسبت به چيزي که ميداند بکار نبرد . • روش او در تربيت، عمل به علم باشد! يعني به چيزي که د يگران را به آن امر مي کند عامل باشد و همه حالات و سکنا ت او حاکي از کمال و وقار باشد . • براي پيشگيري از سوء رفتار شاگردان و جلوگيري از ارتکاب خلاف آنان با اشاره و کنايه عمل نمايد و در صورت لزوم ، آشکارگو يي و تصريح او براي شاگردان همراه با لطف و محبت و صبر و مودٌت باشد و شاگردان را جهت تخلف و سوء رفتار سرزنش و تو بيخ ننمايد زيرا آشکار گو يي و بيان صريح هيبت و ابهت مربيان را از هم مي گسلد و موجب جرأت و جسارت شاگردان در انجام عمل سوء اخلاقي مي گردد . • در جهت تقويت اعتماد به نفس دانش آموزان کوشا باشد زيرا اگردانش آموز دچار عدم اعتماد به نفس گردد دائماً خود را از امورمحوله ناتوان مي يابد و اين خطري است که اگر پيشگيري نشود دانش آموز دچار مشکلات رفتاري مي گردد . • جهت پيشبرد اهداف تربيتي و آموزشي در محيط هاي آموزشي از محرک هايي چون تحسين ، تقدير ، تشويق و تحريض ، ترغيب ، پاداش و نظاير آنها استفاده نمايد • خوبي ها را افشا کند و بدي ها و عيب ها را بپوشاند و زشتي را آشکار نکند زيرا اين خود باعث مي شود که بديها و زشتيهاي فاعل عمل کم شود . • تصور صحيحي از خود داشته باشد و خويش را چنان که هست بپذيرد و در غير اين صورت نمي توان شايستگي ها و لياقت هاي خود را تشخيص دهد و همواره مضطرب و منتظر و در حال احتياط باقي مي ماند و بجاي ابتکار و خلاقیت پیوسته در صدد کشف روش هایی است که عدم صلاحیت او را بپوشاند. • در کلاس به جهت رشد و شخصیت اجتماعی دانش آموزان به اصول ارتباط کلام توجه کافی بنماید . • نسبت به آنچه که می خواهد تعلیم دهد آگاه باشد و عنایت داشته باشد که نیمی از شرایط حسن اداره کلاس به این امر اختصاص دارد . • دارای ثبات عاطفی باشد که بهترین عامل جلب اعتماد دانش آموزان نسبت به معلم می باشد . • در صورت بروز رفتار نامناسب از سوی دانش آموز رفتارهای گذشته او را بر علیه آنان بکار نگیرد و به عبارتی گذشته نا مطلوب او را همچون بر چسبی بر پیشانی فراگیر نزند. • در هنگام رسیدگی به رفتارهای نابجا و یا در هنگام تغییر رفتار دانش آموزان به زمینه اساسی و احتیاجات او توجه نماید. • خود را کامل نداند و دائماً در صدد ایراد گرفتن از دیگران نباشد که روش فوق زمینه را جهت بروز رفتارهای نامناسب فراهم می سازد . • دانش آموز را به عنوان یک انسان قبول داشته باشد و او را درک کند از ارزشیابی شخصیتی او خصوصاً جنبه های منفی شخصیت در حضور جمع اجتناب ورزد . • به عنوان یک الگوی رفتاری باید در افکار و اعمالش ثبات داشته باشد و تصمیم گیری او متأثر از حالات هیجانی او نباشد. • عنایت داشته باشد که دانش آموزان با اظهار نظر معلم و مربی در مورد خودشان خیلی اهمیت می دهند، لذا چنانچه آنان احساس کنند که ارزشیابی معلم بدون غرض بوده و با رعایت کامل انصاف صورت گرفته است، برای آن ارزش قائل می شوند . و در نواقص و نقاط ضعف خود تلاش می کنند. ولی اگر ارزشیابی منصفانه نباشد، موجب کینه و عناد و در نتیجه دوری گزیدن آنان ازمربی و یا معلم می شود که پی آمد های نامطلوب دیگری را نیز در بر خواهد داشت . بطور مستمر از کار خود ارزیابی به عمل آورد یعنی با توجه به هدف های آموزش و رفتاری که در شروع درس در نظر دارد. بیندیشد که تا چه حد به هدف های خود نائل گردیده است و تا چه حد توانسته است در دانش آموزان نفوذ کند و مورد تأیید واقع شود . • خوش صحبت بوده و دارای قدرت بیان باشد. زیرا قدرت بیان و نفوذ کلام معلم در ایجاد رابطه با دانش آموزان و تفهیم مطالب درسی به آنان بسیار مؤثر است. • از لحاظ وضع ظاهری مرتب و آراسته باشد. به عبارت دیگر پوشش و آرایش او در عین سادگی متناسب با محل و فضا ی آموزشی باشد و همواره پاکیزگی و نظافت را رعایت نماید. • در عین معلم بودن، مربی نیز باشد یعنی علاوه برتعلیم دانش آموزان، به تزکیه و تهذیب اخلاق آنان اهتمام ورزد و بررسی نماید که این درس آموزی ها تکالیف دادن ها تشویق ها و یا تنبیه ها چه اثری در کار شاگرد می گذارد. • از برنامه های تکراری وغیر ضروری پرهیز نماید ودارای ابتکار وخلاقیت باشد. • همچون یک باغبان تمام وجود واندیشه اش رادر خصوص شکوفایی دانش آموزان که گردانندگان جامعه فردا می باشند بکار گیرد. • شاگردان خود را بهترین دوستان وحتی فرزندان خود محسوب نماید وراه رسم کاروروش تصمیم گیری در یک امررابا آنان در میان بگذارد. • با خلوص نیت وقصد خدمت کار کند و توقٌع تقدیر،جز از خدای سبحان نداشته باشد. • به تحولات جوامع آگاه باشد. • عملش، قولش راتکذیب نکند. • حتی الا مکان ازوضع خانوادگی ،طرزفکر، رفتار و استعداد دانش آموز آگاه باشد. • نجیب ،آزاده ، پاکدل، شکیبا،وظیفه شناس،شجاع،متین،مقاوم،موٌدب،شریف،معتدل وبلندنظر باشدوبرکنار از تلوٌن مزاج،حسد، کینه،دون همتی، بخل،تنبلی،تملق گویی،بیهوده گویی وتند خویی باشد. • با شیوه های پرورش و روشهای آموزش آشنا باشد. • فن تدوین وتربیت اطفال را بداند. • توانایی استقرار عدالت در مدرسه وکلاس را دارا باشد. • وظیفه شناس باشدودر ایجادنظم وامنیت محیط آموزشی خود کوشا باشد. • به شغلش مفتخر باشد وعملش رابا نیت قربت انجام دهدواز خدمت خودلذت ببرد. • از طبقه بندی دانش آموزان در صورتی که به لحاظ استعداد مختلف باشند، پرهیز نماید. • به پرسشهای دانش آموزان توجه داشته باشدوعادلانه پاسخ گویدبه حدی که هیچ کس از سوال کردن محروم نماند. • به توسعه فعالیت های گروهی توجه داشته باشد. • به افراد ممتاز وسرآمد کلاس به عنوان سه گروه مسئولیت تقویت درسی دانش آموزانی که متوسط یا ضعیف هستند واگذارکند. • عوامل مهمی که رشدعلمی دانش آموزان را به تعویق می افکند بشناسد وازآنهااجتناب کند. • کلامی که به کار می گیردخود درس علم وعبرتی برای متعلٌمان باشد. • محبت وعظمت در نگاه او باشد نه در آنچه بدان می نگرد! چرا که نهال دوستی ومحبت در دل انسان ریشه وسایه آن بر اشیا می افتد. • برخی از لغزش های دانش آموزان را با نظر اغماض بنگرد واز آن در گذرد. • شمع معرفت وچراغ شهود در دلها برافروزد تا در پرتو آن گوهر دانش بیفشاند. • سخن به اندازه گویدوازگفتار بیهوده بپرهیزد. • گمان بد نبردوتحقیق نکرده قضاوت نکندوپس از آنکه حقٌی مسلم شد در تصمیم گیری قاطع باشد. • نه کسی را تحقیر کندونه به حقارت تن دهد. • دانش آموزان را بیهوده سرزنش نکندوآنان را آزار ندهد. • آنی از نعمت های خدا غافل نماندوپیوسته از اواستعانت جوید. • دانش آموزان در کنار اواحساس امنیت وآرامش کنند. • احساس مسئولیت را به دانش آموزان بیاموزد. • ایمان وتقوارااز راه تفکٌر در خلقت وشناخت انسان آموزش دهد. کلاس او به گونه ای باشد که شوق فراگیری علم وحکمت در دانش آموزان ایجاد شود. • رفتاروگفتارش، دانش آموزان را به یادخداواولیا الله بیندازد. • از قبول مسئولیت نگریزد. • در پی جست وجوی تقصیر در متعلمان نباشد. • الگوی ایمان،معیار محبت وکانون مهرورزی باشد.
+ نوشته شده در چهارشنبه بیستم دی ۱۳۹۱ساعت 23:34 توسط عیسی بیرانوند
|
|
درباره وبلاگ 
|
